അയ്യപ്പൻ ഏകനാണ്
ഞാൻ കണ്ട അയ്യപ്പൻ ഏകനാണ്
കാവ്യ സുന്ദരിയെപ്രണയിച്ച
ആ കവി രസികനാണ് ..
അങ്ങാടി പീടികയിൽ
ഒരു തടിബെഞ്ചിലിരുന്നാ
ബീഡിവലിച്ചോണ്ടും ,
വില്ലിച്ചുമച്ചോണ്ടും ,
ഹൃദയതിൻ തുടിപ്പാഭാഷയിൽ
നാലുവരി കവിതപാടും .
ഗീർവാദം പറയാതെ
നാലുവരി കവിതപാടും .
ആ അയ്യപ്പൻ ഏകനാണ്
പാടികഴിഞ്ഞാലോ പിന്തുടരാൻ
കഴിയാത്ത വേഗതയിൽ
ഞാറ്റടികൾ താണ്ടി
പോക്കുവെയിലിൽ ചാറ്റല്മഴയിൽ
നോവുകൾ മറക്കാൻ ചേക്കേറുന്നു
ചക്കരക്കള്ളുമായി ചെറുകൂരയിൽ.
അയ്യപ്പൻ ഏകനാണ് അയ്യപ്പൻ ഏകനാണ്.
ലഹരിയാണ് ഈ കരയും ഈ തെങ്ങും
ഈ പൂക്കളും ഈ തോടും
എന്നും ലഹരിയാണ് .. ഇറങ്ങും
ചുവടുകൾ ഉറപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത
ഇളം പൈതലിനെപോലെ
ആടിവീണ്‌ മണ്ണിൽ കിടന്നു
വേദനകൾ പാടുകയാണ്...
അപരിചിതനെപോലെ
വേദനകൾ പാടുകയാണ്...
പ്രിയ കവിതയെ...സ്വതന്ത്രനായി
പ്രണയിച്ച കവി ചിത്തഭ്രമത്തിലാണ് .
പ്രണയിക്കാൻ കഴിയുമോ
പ്രണയിക്കാൻ കഴിയുമോ.......?
ആത്മജ്ഞനാം അയ്യപ്പനെപോലെ
ഈ അങ്ങാടിയിൽ ആർക്കെങ്കിലും
ഇണ്ടലുകളിൽ കൂട്ടാകും കവിതയെ.
അവിടെ അയ്യപ്പൻ ഏകനാണ്.
vblueinkpot
vblueinkpot
No comments:
Post a Comment