മുല്ലേ നീ ഒരു കഴുത
നിൻറെ പുഞ്ചിരിയിൽ
നന്മയാം വെണ്മയുണ്ടെങ്കിലും
ആരെയും ആകർഷിക്കും
നൂലിൽ കോർത്തുനിന്നെ
അണിയുമ്പോഴും നീ പിടഞ്ഞു
പരിമണം പകരുന്ന കഴുത
ഓരോരുത്തരുടെ മുടി ചുമ്മുന്ന
കഴുത ...ഊർന്നുവീഴുമ്പോൾ
കരിങ്കലുകള് ശല്യം സഹിക്കണം
കല്ലിനും സൗരഭ്യം പകരണം .
മുല്ലേ നീ ഒരു കഴുത
ദുഃഖം തന്നെ നിൻ
ഇതൾമിഴികളിൽ ഞാൻ കണ്ടതു
ജന്മം കൊണ്ട് തന്നെ
നീ ഇങ്ങനായിപ്പോയി ....
രാവിൽ ഉറങ്ങാത്ത നീ
നോക്കു ചുറ്റുവട്ടത്തുള്ള
റോസയെ ആരും ഒന്നു
ഏതൊരുപ്രാണിയും
ഒന്നുമടിക്കും അവളുടെ
കയ്യിൽ കൂർത്ത മുള്ളുകളുണ്ട്‌
No comments:
Post a Comment