വിതുമ്പുന്നു ശ്യാമസുന്ദര
കേരകേദാരമേ വെള്ളിയാറുകളെ
കരിമരുന്നു കഴിപ്പിച്ചു ഗര്‍ഭമുളള
കരിയെക്കൊല്ലുക,ആ കാരിയാനകളെ
നെറ്റിപ്പട്ടംചാർത്തി പൂരംതിമിർക്കുക.
ഇതുദൈവത്തിൻ സ്വന്തം നാട്
ഇതുദൈവത്തിൻ സ്വന്തം കാട്
ഒരുരാത്രിമുഴുവൻ കിടങ്ങിൽ
ചെവിയാട്ടി വിശ്വാസ തിടമ്പേറ്റി
തീക്കുണ്ഡത്തിൽ നിന്നുനീറി
രക്തത്തുള്ളികൾ വീഴുമാവെള്ളിയാറിൽ
പൊട്ടിത്തെറിച്ചു ഗർഭപാത്രത്തിൽ
കിടന്നാടും കുഞ്ഞാനതൻ ആയഹൃദയം
തകർനായമ്മയും കരിഞ്ഞോടി
ഇതുദൈവത്തിൻ സ്വന്തം നാട്
ഇതുദൈവത്തിൻ സ്വന്തം കാട്
.
മരതകപച്ചയിൽ അസുരവിത്തുകൾ
കമ്പക്കെട്ട്കേട്ട് കരിമ്പാറപോലെനിന്നു
പൂരപ്പൊലിമ പറയും വഴികളിൽ
ആ തിടമ്പുവീണു ദർശനവഴികളിൽ
കണ്ണീർമഴവീണു കാടും പുഴയുംകരഞ്ഞു
ആ അമ്മയും കുഞ്ഞും മരിച്ചു
ഇതുദൈവത്തിൻ സ്വന്തം നാട്
ഇതുദൈവത്തിൻ സ്വന്തം കാട്
No comments:
Post a Comment