ആതിരേ, തിരുവാതിരെ
ആത്മാവായിരുന്നു നീനക്കീനിലാവ്
ആർദ്രമാകുന്നു ഈ രാവ്.
ആയുസ്സറ്റ ചന്ദ്രനിലാവ്
ആതങ്കമോടെ അലഞ്ഞാകാശമേട്ടിൽ
അകലുമ്പോൾ മരുഭൂവിലെങ്ങോ
അമ്പിളിപ്പൂമുഖ പുഞ്ചിരിമാഞ്ഞു.
ആതിരേ, തിരുവാതിരെ
ആർദ്രമാകുന്നു ഈ രാവ്.
ആർത്തിയോടെത്തിയ മേഘസർപ്പങ്ങൾ
ആമുഖം അന്ധകാരത്തിൽ ഗ്രസിച്ചു
ആകുലയായി ആതിരനക്ഷത്രം
ആകാശമിരുണ്ടു ദീപങ്ങളടഞ്ഞു
അമാവാസി ഇനി നിൻറെരാവ്
ആതിരേ, തിരുവാതിരെ
ആർദ്രമാകുന്നു ഈ രാവ്.
അവൾ ഏകയായി വേദനയിൽ
ആശ്വാസവാക്കുകൾ തിരയുമ്പോൾ
അരികെ ഒരു കുഞ്ഞുനക്ഷത്രം ചിരിച്ചു.
ആചന്ദ്രതാരം നിൻ മാറോടുചേർന്നുനിന്നു.
No comments:
Post a Comment