നിശബ്ദത

  നിശബ്ദത

നിശബ്ദത എങ്ങും നിശബ്ദത.

മുഖമൂടിവെച്ചോരു വാനം

നിശബ്ദം നിന്നു, മേഘങ്ങളാൽ

നക്ഷത്ര പുഞ്ചിരി മറഞ്ഞു

നിശബ്ദത എങ്ങും നിശബ്ദത

കിളികൊഞ്ചലുകൾ കേൾക്കാ 

മരചില്ലകൾ മഞ്ഞിൽ വിളറിനിന്നു 

മുഖമൂടിവെച്ചോരു പൂവും

വിടരാതെ നിശബ്ദം നിന്നു

അഴകുള്ള പുഞ്ചിരി കാണാൻ

കഴിയാതെ ഇരമ്പു൦ തേനീച്ചകൾ

മൗനം തുടർന്നു ...ആ തീരം കണ്ട് 

തിരയിളകാത്ത കടലും നിശബ്ദം.

ഇനി എത്രനാൾ തുടരും 

ഒരു കാറ്റുവീശിയെങ്കിൽ 

ഇടിമിന്നൽ ചിതറി

വാനം പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു

നൂൽ മുത്തുകൾ പൊഴിഞ്ഞു

 ചെങ്കതിരോൻ ചിരിച്ചു

മഴവിൽ തീർത്തൊരു മഴയിൽ 

പൂവിനെ തൊട്ടുണുർത്തി

കിളികൊഞ്ചലുകൾ നിറഞ്ഞു

തീരംനോക്കി തിരയിളകി കളിച്ചു ...